Wednesday, March 7, 2007

धुंडाळण्यास वाटा नव्या

Dhundalnyas vata navya

<< घासून गुळगुळीत झालेल्या या वाटांना कंटाळलोय मी आता
वाटा नव्या धुंडाळू द‍यात , माझ्या मलाच आता

>> नंतर फजिती होईल वेड्या , धोपटमार्ग सोडू नकोस
चार पावसाळे जास्त पाहून सांगतोय , उरफाट्या निर्णय घेऊ नकोस

<< तुमची वाट शोधणाराही, आला होता असाच भटकत
हिणवलंच होतं त्यालाही तेव्हा , असंच वेडा ठरवतं
शहाण्यांच्या वाटांचे जनक , फक्त वेडेच होऊ शकलेत
वेगळ्या वाटांनी जाणारेच, सात शिखरं गाठू शकलेत

>> नशीब चांगलं म्हणून पोचले ते , तिथे गडगडण्याचीही शक्यता होती
त्यापेक्षा पहिल्या शिखरावर सुखरुप नेणारी , ही वाट काय वाईट होती

<< नशीब पहात बसले नाहीत, म्हणूनच तिथवर पोचले ते
धडपडले तरी वर जायची , जिद्द ठेवूनच चढले ते
तुमची वाट , पहिल्या शिखरानंतर अंतर्धान पावते
म्हणूनच तर मला ही वाट सोडाविशी वाटते

>> अनोळखी वाटेवर चुकलास तर दिशाही हरवून बसशील
पळत्याच्या मागे जाऊ नकोस , हातातलं ही घालवून बसशील

<< वाट चुकली तर थोडं मागे येऊन , पुन्हा नव्याने पुढे जायचं
आणि आपल्या फसण्यावर , स्वत:च गालातल्या गालात हसायचं
नवनिर्मितीच्या नशेचं गणित हे , तुम्हाला नाही झेपायचं
त्यासाठी वेडचं व्हावं लागतं , तिथे उभे राहून नाही समजायचं

>> यश गाठण्यासाठी , अपयश पचवायचीही ताकद लागते
नवी वाट पूर्णत्वास जाईल, याचीही खात्री नसते

<< अपयशानी मागे हटणार नाही, प्रयत्न मी सोडणार नाही
पूर्णत्वास नाही नेऊ शकलो, तरी वाट वाया जाणार नाही
नंतर असाच कोणी वेडा , माझ्या वाटेने चालून येईल
अन या अनामिक वेड‍यास धन्यवाद देत , ही वाट पुढे नेईल

>> आता तू इतकं ठरवलयंस तर मी अडवू शकत नाही
जपून जा रे बाळा ... याशिवाय आणखी शब्द फुटतं नाही

<< माहित नाही का बरं आज , पाऊल चटकन पुढे पडत नाही
स्वत:हून निघालोय तरी , मागे पाहिल्याशिवाय रहावत नाही
वाट सोडून चाललोय म्हणून , करु नका परकं मला
आशिर्वाद द‍या तुमचे , बळ हवयं त्यांचे , पुढच्या प्रवासाला

>> आशिर्वाद देताना आज खरतरं तुलाच नमस्कर करावासा वाटतो
तुझ्या रुपाने आज आम्ही , आमची सुप्त स्वप्ने उभी पाहतो

~ योगी...

Tuesday, October 24, 2006

शुभ दिपावली

Shubh Dipawali

शुभेच्छांच्या बरसातीतचं
दिवाळीचं आगमन व्हावं
सुख-शांतीची शिंपण करित
दिपावलीने तुमच्या दारी यावं

समृद्धीच्या रंगरंगोटीने
सारं घर सुशोभित व्हावं
सद्‌भावाच्या सुगंधानी
दाही दिशात भरुन जावं


photo courtesy: Rohit Mattoo

आनंदाच्या दीपांनी
अवघं जीवन उजळून यावं
आत्मविश्वासाच्या ज्योतिने
क्षणात मळभ झटकून द‍यावं

चैतन्याच्या अभ्यंगाने
उत्साहाला द्विगुणीत करावं
प्रयत्नांच्या रंगरेखांनी
यशाच्या रांगोळीला साकारावं

त्या प्रगतीच्या आतषबाजीने
कधी चांदणंही लाजावं
कर्तृत्वाच्या आकाशदीपाने
दिमाखात झळाळावं

नवस्वप्नांच्या सदऱ्याला
तुम्ही घडी मोडुन अंगावर घ्यावं
सद्‍गुणांच्या दागिन्यांनी
त्यावर शोभून दिसावं

त्या डोळ्यामधल्या कौतुकानी
मग निरांजनाचं रुप घ्यावं
अन् नात्यांमधल्या प्रेमानं
ओवाळणीचं पाकीट बनावं

या गोड आठवणींच्या पक्वानाला
मन भरेस तोवर खाऊन घ्यावं
आजच्या सारखेच उद्या होवो
म्हणत तृप्त तृप्त होऊन जावं

~ योगी...