आज आई-बाबांच्या लग्नाला २५ वर्षे पूर्ण झाली.
ही कविता खास त्यासाठी
२५ वर्ष धावत आली... पण ही गाडी कधी थांबली नाही
इतकं running होऊन सुद्धा ; प्रेमाचं petrol संपलं नाही
start केली तेव्हा ; सगळंच इथलं नविन होतं
एकमेकांचा अंदाज घेत ; हळुहळुचं पुढचं पाऊल होतं
पण frequencies tune व्हायला ; फारसे दिवस लागले नाहीत
गोष्टी sync मध्ये कशा आल्या ; त्यांचे त्यांनाही कळले नाही
पुढे काही वर्षात ; गाडीला दोन छोटी चाकं आली
बोटाला धरुन त्यांची ; मग चाली चाली ची शिकवण झाली
तेव्हा कुठे मोठी होऊन ती ; आज स्वत:च्या गतीने फिरतायत
आणि मोठी चाकं त्यांच्याकडे ; अभिमानाने बघतायत
एवढं लांब धावताना... वाटेत होते हर तऱ्हेचे रस्ते
कधी होते express way ; तर कधी खड्डेच खड्डे
एखाद्या खड्यात कुठलं चाक अडखळचं जर कधी
तर दुसरं चाक होतचं की; त्याला हात देण्यासाठी
एकदा एका रस्त्यावर ; एक चाक puncture झालं
तेव्हा दुसऱ्या चाकानं ; गाडीला अलगद balance केलं
कधी एका चाकाची बारीक कुरकुर ऎकु यायची
संध्याकाळी समजूत घालून ; त्याची servicing व्हायची
सकाळी oiling म्हणून ; मग गजऱ्याची भेट द्यायची
तेव्हा मोगऱ्याची कळी... थेट गालावरच खुलायची
petrol reserve ला गेलं; की गाडी ‘ भांडण पेट्रोलियम ’ च्या पंपावर
नंतर “परत इथे यायचं नाही हं ” म्हणतं ; निघायची पुढच्या रस्त्यावर
पुढचा प्रवास पुन्हा नव्या जोमाने सुरु व्हायचा
डोंगर दऱ्या पार करत ; non-stop चालूच रहायचा
गाडीने आज ओलांडला ; milestone २५ वर्षांचा
“ यु ही चला चल गाडी ” हीच देतो शुभेच्छा
~ योगी ...