Shubh Dipawali
शुभेच्छांच्या बरसातीतचं
दिवाळीचं आगमन व्हावं
सुख-शांतीची शिंपण करित
दिपावलीने तुमच्या दारी यावं
समृद्धीच्या रंगरंगोटीने
सारं घर सुशोभित व्हावं
सद्भावाच्या सुगंधानी
दाही दिशात भरुन जावं
photo courtesy: Rohit Mattoo
आनंदाच्या दीपांनी
अवघं जीवन उजळून यावं
आत्मविश्वासाच्या ज्योतिने
क्षणात मळभ झटकून दयावं
चैतन्याच्या अभ्यंगाने
उत्साहाला द्विगुणीत करावं
प्रयत्नांच्या रंगरेखांनी
यशाच्या रांगोळीला साकारावं
त्या प्रगतीच्या आतषबाजीने
कधी चांदणंही लाजावं
कर्तृत्वाच्या आकाशदीपाने
दिमाखात झळाळावं
नवस्वप्नांच्या सदऱ्याला
तुम्ही घडी मोडुन अंगावर घ्यावं
सद्गुणांच्या दागिन्यांनी
त्यावर शोभून दिसावं
त्या डोळ्यामधल्या कौतुकानी
मग निरांजनाचं रुप घ्यावं
अन् नात्यांमधल्या प्रेमानं
ओवाळणीचं पाकीट बनावं
या गोड आठवणींच्या पक्वानाला
मन भरेस तोवर खाऊन घ्यावं
आजच्या सारखेच उद्या होवो
म्हणत तृप्त तृप्त होऊन जावं
~ योगी...
मनमोकळे...
जे माझ्या मनात आलं ते तुमच्यासमोर ठेवण्यासाठी...
जे कागदावर आलं ते 'मनमोकळे'पणे सांगण्यासाठी
मन मोकळे...
'मन'पक्ष्याला या आकाशात 'मोकळे' सोडण्यासाठी...
अन त्याचा मुक्त विहार या लेखणीने टिपण्यासाठी
Tuesday, October 24, 2006
Sunday, April 16, 2006
यु ही चला चल गाडी
आज आई-बाबांच्या लग्नाला २५ वर्षे पूर्ण झाली.
ही कविता खास त्यासाठी
२५ वर्ष धावत आली... पण ही गाडी कधी थांबली नाही
इतकं running होऊन सुद्धा ; प्रेमाचं petrol संपलं नाही
start केली तेव्हा ; सगळंच इथलं नविन होतं
एकमेकांचा अंदाज घेत ; हळुहळुचं पुढचं पाऊल होतं
पण frequencies tune व्हायला ; फारसे दिवस लागले नाहीत
गोष्टी sync मध्ये कशा आल्या ; त्यांचे त्यांनाही कळले नाही
पुढे काही वर्षात ; गाडीला दोन छोटी चाकं आली
बोटाला धरुन त्यांची ; मग चाली चाली ची शिकवण झाली
तेव्हा कुठे मोठी होऊन ती ; आज स्वत:च्या गतीने फिरतायत
आणि मोठी चाकं त्यांच्याकडे ; अभिमानाने बघतायत
एवढं लांब धावताना... वाटेत होते हर तऱ्हेचे रस्ते
कधी होते express way ; तर कधी खड्डेच खड्डे
एखाद्या खड्यात कुठलं चाक अडखळचं जर कधी
तर दुसरं चाक होतचं की; त्याला हात देण्यासाठी
एकदा एका रस्त्यावर ; एक चाक puncture झालं
तेव्हा दुसऱ्या चाकानं ; गाडीला अलगद balance केलं
कधी एका चाकाची बारीक कुरकुर ऎकु यायची
संध्याकाळी समजूत घालून ; त्याची servicing व्हायची
सकाळी oiling म्हणून ; मग गजऱ्याची भेट द्यायची
तेव्हा मोगऱ्याची कळी... थेट गालावरच खुलायची
petrol reserve ला गेलं; की गाडी ‘ भांडण पेट्रोलियम ’ च्या पंपावर
नंतर “परत इथे यायचं नाही हं ” म्हणतं ; निघायची पुढच्या रस्त्यावर
पुढचा प्रवास पुन्हा नव्या जोमाने सुरु व्हायचा
डोंगर दऱ्या पार करत ; non-stop चालूच रहायचा
गाडीने आज ओलांडला ; milestone २५ वर्षांचा
“ यु ही चला चल गाडी ” हीच देतो शुभेच्छा
~ योगी ...
ही कविता खास त्यासाठी
२५ वर्ष धावत आली... पण ही गाडी कधी थांबली नाही
इतकं running होऊन सुद्धा ; प्रेमाचं petrol संपलं नाही
start केली तेव्हा ; सगळंच इथलं नविन होतं
एकमेकांचा अंदाज घेत ; हळुहळुचं पुढचं पाऊल होतं
पण frequencies tune व्हायला ; फारसे दिवस लागले नाहीत
गोष्टी sync मध्ये कशा आल्या ; त्यांचे त्यांनाही कळले नाही
पुढे काही वर्षात ; गाडीला दोन छोटी चाकं आली
बोटाला धरुन त्यांची ; मग चाली चाली ची शिकवण झाली
तेव्हा कुठे मोठी होऊन ती ; आज स्वत:च्या गतीने फिरतायत
आणि मोठी चाकं त्यांच्याकडे ; अभिमानाने बघतायत
एवढं लांब धावताना... वाटेत होते हर तऱ्हेचे रस्ते
कधी होते express way ; तर कधी खड्डेच खड्डे
एखाद्या खड्यात कुठलं चाक अडखळचं जर कधी
तर दुसरं चाक होतचं की; त्याला हात देण्यासाठी
एकदा एका रस्त्यावर ; एक चाक puncture झालं
तेव्हा दुसऱ्या चाकानं ; गाडीला अलगद balance केलं
कधी एका चाकाची बारीक कुरकुर ऎकु यायची
संध्याकाळी समजूत घालून ; त्याची servicing व्हायची
सकाळी oiling म्हणून ; मग गजऱ्याची भेट द्यायची
तेव्हा मोगऱ्याची कळी... थेट गालावरच खुलायची
petrol reserve ला गेलं; की गाडी ‘ भांडण पेट्रोलियम ’ च्या पंपावर
नंतर “परत इथे यायचं नाही हं ” म्हणतं ; निघायची पुढच्या रस्त्यावर
पुढचा प्रवास पुन्हा नव्या जोमाने सुरु व्हायचा
डोंगर दऱ्या पार करत ; non-stop चालूच रहायचा
गाडीने आज ओलांडला ; milestone २५ वर्षांचा
“ यु ही चला चल गाडी ” हीच देतो शुभेच्छा
~ योगी ...
Subscribe to:
Posts (Atom)