गुरू

Guru

जन्मलात तेव्हा ; रडण्याशिवाय दुसरं काय येत होत ?
आज जे मिळवलतं ; ते गुरूशिवाय का शक्य होत ...

लागतं हातात घास धरून ; खायला सुद्धा शिकवावं
लागतं यशोमार्गावर धावण्याआधी ; उभं रहायला बोट कुणी धरावं

आज कुठे एवढ्या विषयांची मोठाली पुस्तकं वाचताय
पण जमलं असतं का हो ते ; आधी त्या मुळाक्षरांशिवाय

कुणी बसलं करायला जर कधी गुरूंची यादी
आई , वडील आणि शिक्षक आठवतील सगळ्यात आधी

ग्रंथ आणि अनुभव यांनीही बरचं काही शिकवलं
पडद्यामागच्या गुरूंमध्ये ; त्यांचच नाव पहिलं

लहान सहान गोष्टीसुद्धा ; सांगुन जातात बरेच काही
गुरू लपलेला असतॊ ; त्या सर्वांच्या ठायी

wheels, gears नी सांगितलं सतत गतीमान रहायला
electrons नी शिकवलं ; ऋण परत फेडायला

अणु-रेणुंनी शिकवलं ; रेशीमबंध जुळवायला
अन् computer ने सांगितलं प्रत्यॆक bit ला महत्व द्यायला

चांगलं काही शिकवणारा ; प्रत्यॆकजण गुरू असतो
वय किंवा मानानी लहान असला ; तरी तो लघु नसतो

अपयश आल्यावर आठवली होती भिंतीवरची मुंगी
कितीही वेळा पडली ; तरी चिकाटी होती अंगी

फळ्याखाली कोपऱ्यात ; खडुचा चुरा-चुरा झाला होता
दुसऱ्यांना शिकवण्यासाठी ; तो शेवटपर्यंत झिजला होता

अनेक ऊन-पाऊस झेलून ; पर्वत उभा निश्चलपणे
शिकवतॊ तो सुख-दुखा:ना सामॊरे जायला कणखरपणे

निखळ , निराकार मनाने वागणं दाखवलं पाण्यानॆ
चिखलात राहुनही पावित्र्य राखायला शिकवलं कमळाने

मध गोळा करते ती माशी जशी फुलांमधुन
तसे सद्गुण वेचायला शिका तुम्ही सर्वांकडून

मग रांगा नाही लावाव्या लागणार ; गुरूदर्शनासाठी
स्वत:हुन ते दर्शन देतील ; जळी , स्थळी आणि काष्ठी...

~ योगी...