Placement

आज दुपारचा तो sms वाचून close करवेना
बँक account मधे झाला ; पहिला पगार जमा

काय करायचे त्याची विचारचक्रे सुरु झाली
त्याच बरोबर मनात ; मगच्य आठवणींची गर्दी झाली

आठवले ते दिवस ; campus interview चे
placement साठी केलेल्या धडपडीचे

रोज खेळ सुरु होता ; apptitude अन technical चा
आज नाहीतर उद‍या दुसरा ; पुन्हा लढा द‍यायचा

better luck next time ऐकून ; कान जेव्हा थकले
स्वत:वर विश्वास ठेव सांगून ; हात मित्राने धरले

एक सखा थांबून राहीला ; selection ची party देण्यासाठी
दुसऱ्याने सत्यनाराणालाही थोपवले माझ्या placement साठी

आजच्या साठी all the best असं रोज म्हणायचे सगळे
सोबत होते आई बाबांचे आशेने भरलेले डोळे

एकच विचार दिवसभर डोक्यात भिनत होता
रात्रीच्या स्वप्नातही तोच किरकिरत होता

ठरवलं तेव्हा आता यश मिळेपर्यंत झगडायचं
depression ला आजच्या ; उद‍याचा confidence बनवायचं

confidence चा त्या अखेरीस विजय झाला
offer letter घेऊन एक दिवस माझाही आला

आईने स्वत: वाचण्याआधी ते ठेवले समोर देवाच्या
आणि म्हणाली कष्टांचे चीज झाले आज माझ्या लेकराच्या

मग आप्तेष्टांना फोन झाले ; गोड बातमी सांगायला
पेढे झाले , party झाली ; आनंद साजरा करायला

त्यानंतर चातकासारखी joining ची वाट बघत होतो
student मधून professional व्हायला उतावळा झालो होतो

आला तो उड्डाणाचा दिवस ; नव्या प्रवासाच्या आकाशात
नव्या आकांक्षा , नव्या क्षितीजांसह होतो नव्या उत्साहात

गोड welcome नी झाली सुरुवात नव्या गड्यांची team मध्ये
प्रथमदर्शनी सर्वच छान वाटले ; या नव्या वाटेमध्ये

interview चा पाहुणा म्हणून जी cofee प्यायली
तीच cofee आता इथे रोजची हक्काची झाली

पण...

तो कप share करायला table समोर कोणीही नव्हते
friendly environment असले तरी मित्र दूर गेले होते

open culture असले तरी आता मोकळे कुणी राहिले नव्हते
AC मध्ये बसताना ; पारावरच्या गप्पांचे रंग उडाले होते

आता उरले फक्त phone आणि IM वरचे बोलणे
लवकरच लक्षात आले ; आता शक्य नाही मागे फिरणे

थोडे साधे होते आधीचे दिवस ; पण नक्की होते आनंदी
खडतर असतील कदाचीत ; पण होते ते स्वछंदी

सुख मिळवण्यासाठी ; पैसा लागतो कमवायला...
का पैसा मिळवण्यासाठी ; सुख लागते गमवायला ?

या प्रश्नाचे उत्तर हवे ज्याचे त्याने शोधायला
का प्रत्येकालाच लागते कधीतरी या सोनाच्या पिंजऱ्यात यायला ?
~ योगी...

गुरू

Guru

जन्मलात तेव्हा ; रडण्याशिवाय दुसरं काय येत होत ?
आज जे मिळवलतं ; ते गुरूशिवाय का शक्य होत ...

लागतं हातात घास धरून ; खायला सुद्धा शिकवावं
लागतं यशोमार्गावर धावण्याआधी ; उभं रहायला बोट कुणी धरावं

आज कुठे एवढ्या विषयांची मोठाली पुस्तकं वाचताय
पण जमलं असतं का हो ते ; आधी त्या मुळाक्षरांशिवाय

कुणी बसलं करायला जर कधी गुरूंची यादी
आई , वडील आणि शिक्षक आठवतील सगळ्यात आधी

ग्रंथ आणि अनुभव यांनीही बरचं काही शिकवलं
पडद्यामागच्या गुरूंमध्ये ; त्यांचच नाव पहिलं

लहान सहान गोष्टीसुद्धा ; सांगुन जातात बरेच काही
गुरू लपलेला असतॊ ; त्या सर्वांच्या ठायी

wheels, gears नी सांगितलं सतत गतीमान रहायला
electrons नी शिकवलं ; ऋण परत फेडायला

अणु-रेणुंनी शिकवलं ; रेशीमबंध जुळवायला
अन् computer ने सांगितलं प्रत्यॆक bit ला महत्व द्यायला

चांगलं काही शिकवणारा ; प्रत्यॆकजण गुरू असतो
वय किंवा मानानी लहान असला ; तरी तो लघु नसतो

अपयश आल्यावर आठवली होती भिंतीवरची मुंगी
कितीही वेळा पडली ; तरी चिकाटी होती अंगी

फळ्याखाली कोपऱ्यात ; खडुचा चुरा-चुरा झाला होता
दुसऱ्यांना शिकवण्यासाठी ; तो शेवटपर्यंत झिजला होता

अनेक ऊन-पाऊस झेलून ; पर्वत उभा निश्चलपणे
शिकवतॊ तो सुख-दुखा:ना सामॊरे जायला कणखरपणे

निखळ , निराकार मनाने वागणं दाखवलं पाण्यानॆ
चिखलात राहुनही पावित्र्य राखायला शिकवलं कमळाने

मध गोळा करते ती माशी जशी फुलांमधुन
तसे सद्गुण वेचायला शिका तुम्ही सर्वांकडून

मग रांगा नाही लावाव्या लागणार ; गुरूदर्शनासाठी
स्वत:हुन ते दर्शन देतील ; जळी , स्थळी आणि काष्ठी...

~ योगी...